اژدهای آتش خوار آتشین دمِ من!

.

اژدهای آتشین من، 

هرروز بیشتر توی دلم جا می شوی!

کاش بدانی که درست می روی

و همین طور هم ادامه بدهی . . .

می دانی عزیزم؟

وقتی عشق پیش پایت 

مثل یک اژدهای آتش خوار ظاهر می شود

عجیب نیست که بترسی و فرار کنی . . .

 .

خیلی زمان می برد،

که نترسی،

تا بیایی پیش تر و

به نی نی چشمان عسلین اش نگاهش کنی؛

و توی نگاهش،

آن عشق بی نهایتی را ببینی

که همیشه و همیشه به راه ات،

به نگاهت،

حتی به پشت سرت بوده . . .

اژدهایی که تمام عشق را،

فقط و فقط

وقتی می توانی از نگاهش بخوانی،

که سال های دراز،

از کوهستانِ وحشتِ 

پهلوان های پنبه ایِ رمانتیک

و آدم برفی هایِ غول پیکر و خوش قد و بالا

که به کمترین شعاعِ نور خورشید

و به کمترین نعره ی اژدهای افسانه ای 

می سوزند

یا آب می شوند،

گذشته باشی و

دستِ خالی برگشته باشی . . .

اژدهای آتش خوارِ آتشین دمم 

.

.

سلام ، : ؛

.